Verimsizlik

Insan varlığından habersiz olduğu bir şeyin hayat boyu özlemini çekip istediğinden bile haberi olmadığı bir şeye hasret duymaya başlayabilir mi? Bu özlemler hasretler midir boşluk duygusunu tetikleyen yoksa boşluğun varlığı mıdır bunları tetikleyen? İçinde bulunduğumuz yalnızlık seçimimizdir öyleyse ben yalnızlığı seçiyorum. Bu haldeyken beni dinleyecek insanlar varken susmayı tercih ediyorum veya beraberken susabileceğim insanlara elimi uzatmıyorum. Öyleyse bunu ben seçtim. Babasız büyümeyi seçmedim ama bana yaptıklarını kabullenmeyi seçtim. Sahiplenilmek istedim ama can çıkar huy çıkmaz sahiplenildiğimde esaret gibi geldi bana. Ne öylesini istedim ne böylesini... Ne düşünmeden yaşamayı ne de yaşamadan düşünmeyi... Birçok insanın başından eksik etmeyeceği bir adamı hayatımdan attım, pişman olmadım. Belki bu hasreti o zaman duysaydım vazgeçerdim çocukluk masallarından... Aşktan... Aşktan vazgeçecek kadar Olgun olsaydım şimdi de hasretlik çekmezdim. Bu hasret nasıl düştü içime bilmiyorum. Bugüne kadar istediğimden habersiz olduğum bir şey nasıl yakmaya başladı yüreğimi ve yaşamak neden bu kadar zor benim için. Seversin, değer verirsin, büyürsün, yersin içersin, ürersin ve ölürsün. Bir insan bunları kabullenmeyecek kadar çok düşünen biri olup yaşamaya nasıl bu kadar üşenebilir? Peki ya insan gerçekten yaşamaya üşenmeyeceği biri ile karşılaşıp nasıl bu kadar karışık olabilir... Yaşamayı ilk defa tattıran birini nasıl üzebilir böyle. Hayatta çok fazla savaş var mücadele var bu mücadeleyi başkasıyla vermiş birine "benimsin" diyemez de ondan. Mücadelesini vermiş birine bir de benimle mücadele et denebilir mi? İnsanlığa sığar mı böyle bir şey, sevgiye sığar mı... En azından saf sevgiye sığmaz. Mümkün olabildiğince saf ise sevgi, sığmaz. Peki insan kendinden vazgeçerse ne olur? Kime hayrı dokunur mu? Elbette dokunur ama gerçek anlamda mı? Kendinden vazgeçmiş bir insan başkalarını mutlu etmek için yaşıyorsa üreme şansı kalır mı? Bütün yaşam enerjisini ürettiği cana mal ederse o can nasıl sağlıklı olabilir. Olamaz. O zaman hasret çekmek de çalışmak da var olmak da anlamsız.