Aklımızla oynamayın...

Şu anda ülkemizde sinsi amaçlarla (!) gündem yoran konuya biraz da ben değinmek istedim. Şu konuda hemfikir olduğumuzu düşünüyorum; bu fikri benimseyip de akıl sağlığı ve vicdanı tam olan hiç kimse zaten yoktur. Ayrıca hepimiz biliyoruz ki tecavüze uğrayan insanlar sadece kadın değildir. Sadece çocuk değildir ve her zaman medeni durumu da bekar değildir... Her şeyi geçtim yasayı akıl sınırlarının dışına taşıyan bir etmen de bu durumdur. Bu konuda ben sözün bittiği noktadayım. Fakat bu durumu fırsat bilip bazı şeyleri vurgulamak da istiyorum. Maalesef toplumumuzdaki iyi niyetli ve temiz erkeklerin bir haber olduğu bir durum bu. Ortaokul ve lise yıllarımda ben de sadece bir çocukken bir çok türk kızı gibi dehşet verici tacizlere maruz kaldım. Bunu biraz büyüyüp korkmamayı başladığımda üniversitede bir erkek arkadaşıma anlatmıştım ve öyle şok olmuş öyle dehşete uğramıştı ki toplu taşıma araçlarında savunmasız dişilerin koruyucusu moduna girmişti :) Bu farkındalık bile bana yetmişti, çünkü benim sesimi çıkaramadığım zamanlarda bütün otobüs de sessizlik yemini etmiş gibiydi... Benim tek koruyucum korkusuz ablam olmuştu. Sanki aynı dertleri o da yaşamıyormuş gibi... Geçenlerde bir dizide bir öğrenci hocasına onun yanında güvende hissetmediğini söyleyince öğretmeni dehşete kapılmış ve "gerçekten böyle mi hissediyorsun" demişti. Kızın cevabı ise hepimizin cevabıydı. Biz kadınlar kendimizi HİÇBİR yerde güvende hissetmiyoruz. Bu bir toplu taşıma aracı olabilir, sahil kenarında bir yürüyüşe çıkmış olabiliriz, yalnız veya kalabalık içinde olabiliriz. Hiç farketmez!! Bu duyguyu anlamak da fıtrat meselesidir; anlaşılmasını asla bekleyemeyiz çünkü mümkün değildir. Sadece bunun bilincinde olmanız ve ona göre davranmanız bile bizim için çok büyük bir devrim olacaktır. Bütün yaratılış bir bütündür ve her varlık birbirine ihtiyaç duyar. Bu aşağılayıcı bir durum değildir. Lütfen birbirimizi artık bütünlemeye çalışalım dışlamaya değil...
Biliyorum ki bana ve karşılık veremeyecek durumda olan her masuma yapılan zulümler cevapsız kalmayacaktır... Ve ilk başta ablam Yeşim olmak üzere vicdansız insanların ektiklerinin biçilmesini beklemeyen destekleyen herkese teşekkür ederim.
Hayatı akışına bırakmak güzeldir ama toplumsal vicdanın yasal yaptırımları olmayacaksa çekilelim hepimiz inzivaya...

O çuval (2002)

2002 YILI

O ÇUVAL

-“Hanımlar, beyler… Bu fırsat kaçmaz, bir daha bu fiyata bulamazsınız, demedi demeyin, aşkta promosyon var, pahalıya gitmeyin,gelin… gelin, aşkta promosyon var!”

Bir grup kadın vardı, önlere geçebilmek için kapışıyorlardı, bir tanesi bağırdı:

-“ Kaça veriyorsun?”

- “Bir parça güven, bir tutam şevkat, bir torba dolusu güzel söz ve bir gelecek vaadi ile alabilirsiniz”

- “Öyle orada burada aramayın, aşk ayağınıza geliyor, bunu kaçırmayın, 100 % tatmin garantilidir”

Bedelini öğrenenlerden bir grup ayrılan oldu pazarcının başından, bir başka kadın, orta yaşlarında kederli bir ses tonu ile sordu:

- “Ya beğenmezsek, ya bozuk çıkarsa?”

- “Çıkmaz abla, bunlar 100% tatmin garantilidir, ayağınıza getiriyoruz, kaçmaz bunlar, altın fırsat, hayal ettiğiniz her şey, bugüne kadar arayıp da bulamadığınız, bedeli de yüksek değil, bunlar ömür boyu gider abla”

Önümde bir çuval duruyordu, bir adamın satılmaya konmuş aşkıydı, aşkını ortaya atmıştı, kim alırsa ona verecekti. İlk karşıma çıkan oydu, diğer çuvallar daha bir arka planda duruyordu, sanki bu eylem hoşlarına gitmiyormuş gibi, şartlar onları buna zorlamış gibi. Ama tam önümde duran çuval kendini ortaya atmıştı. Bağını çözdüm içine baktım. Gözlerim kamaştı. Amca doğru söylemişti. Ne hayal ettiysem onun içindeydi. Sıcaklık, güven, romantizm, sevgi, delilik, endam, tatlılık hepsi o çuvalın içindeydi. Gözlerim kamaştı, inanamadım. Bunun olabileceğine, hepsini bir anda aynı çuvalda bulabileceğime inanamadım. Uzun süre durdum çuvalın başında. Al beni al beni diye bağırıyordu sanki. Yanımda arkadaşlarım vardı, al diyorlardı bana, bir daha bulamazsın ve pişman olursun diyorlardı. Almayacaktım, gerçekten almayacaktım ama aynı zamanda çuvalın içinde içtenlik ve olgunluk da gördüm. Ve bir anda, başkasının almasından korkarak, eğildim kuşku dolu gözlerle çuvalı süzdüm, bana güven verici bakışlar attı, gözlerim doldu, inanamadım aradığım her şeyi o an bulduğuma. Karşılığında kalbimi ve ruhumu vererek… Tam ben giderken amca dedi ki:

• “Unutma kızım, beslemezsen açlıktan ölür”
• “nasıl besleyeceğim amca?”
• Her ögünde bir damla hayatından akıtacaksın içine” dedi Sanıyordum.Doğru pazarcı amcaya gittim. Olayı anlattım.Çuvalı çıkarırken hangi çuval olduğunu görünce birden sustu. “ O çuvalsa olmaz” dedi, “ O buraya nasıl karışmış bilmiyorum. Daha önce de canımızı yaktı bizim, satışlarımızı etkiledi. Onu postalamak için ayrı bir yerde tutuyorduk.”“ Nesi var amca bu çuvalın, en güzeliydi, bana en uygun olanıydı, gerçekti, nesi var amca?!!!” Sesim titriyordu. Amca da etkilenmişti, çok üzgündü, sorumluluk hissediyordu:Amcanın gözleri dolmuştu. Çok üzgündü ama yapabileceği bir şey yoktu. Hüngür hüngür ağlıyordum. Birden sustum, masumiyeti tüketilmiş gözlerimi çuvala diktim. Sonra amca ile kısık, titrek ve her an kopmaya hazır bir ses tonu ile konuşmaya başladım:Amca beni teselli edemeyeceğini anlamıştı ama yine de devam etti sözlerine: “ O çuval tükettiği yaşamlar ile yaşayan bir çuval, sen ne şekilde istiyorsan onu o şekilde olur. Her türlü olabilir, her şekle girebilir. Bu yüzden üzülmemelisin çok, çünkü kendini adadığın çuval aslında o değildi, o değişti bile. Görüp de aşık olduğun her şey, görmek istediklerindi. Ve gözün kör olduğu için değil sadece o kendini öyle gösterdiği için gördün onları. Onu bir sonraki alanın doğrultusunda, bambaşka biri de olacak bundan sonra, bu yüzden elinden geldiğince üzülme kızım.”Gözlerim yaşlı ayrıldım pazarcı amcanın yanından. Uzun süre öyle kalacaktım, biliyordum.
•  
•  
• “ Amca onu alırken büyük bir bedel ödemiştim. Güvenimi sammimiyetimi, umudumu, şevkatimi, ruhumu, kalbimi ve yaşamımı verdim. Bedeli çok daha azken… Fazlasını verdim amca. O da beni “bir parça güven bir tutam şevkat, bir torba dolusu güzel söz ve bir gelecek vaadi ile satın aldı. Kendi fiyatına beni aldı. Sonra ona sürekli hayatımdan damlattım, evet belki bazen yetişemedim ama amca fazla mı geldi ona bütün bunlar? Sadece bedelini olduğu gibi ödeyip, gitmeli miydim? Çünkü ona bütün hayatımı akıttım. Ve kendime bir şey kalmadı. Çok içim acıyor, canım yanıyor.
• “ Kızım o çok nankör bir çuvaldır. Diğer çuvallar buradalar çünkü hayatta umutlarını yitirmişler, aşkı bulmaktan ümidi kesmişler. Belki huzuru bulabilecekleri umudu ile kendilerini öylece ortaya atmışlar. Ama o çuval, o hep başkalarından bir şeyler tüketerek yaşayan bir çuval. O sadakat ve bağlılık dolu bir çuval değil. Sürekli birileri alsın diye kendini ortaya atan bir çuval sadece. Onun bir öğününü vermezsen, hırçınlaşır, bencilleşir, bütün ışıltısı söner. Bunu hemen de belli etmez. Oysa hiçbir çuval her öğün beslenemez çünkü kimsenin buna ayıracak vakti veya hayatı yok. O çuvala ne kadar bakım yaparsan yap, yapmadıklarını görür ve her şeyden seni sorumlu tutarak birdenbire simsiyah oluverir.”
• Gözlerim yaşla doldu.
• “ Kızım ücretini geri öderiz, 100% tatmin garantili...”
• Bir sabah uyandım, çok mutluydum. Çuvalın varlığı bile beni sevindirmeye yetiyordu. Bağını çözdüm, içine baktım. Simsiyahtı. Bütün ışıltılar yok olmuştu. Kendimi yere bıraktım, bedenim yerde kıvranıyordu, ruhum havada asılı kalmıştı. Inanamadım bunun doğru olduğuna, mutlaka başka bir şey olmalıydı. Başka bir açıklaması olmalıydı bu işin.
• Eve döndüm içini açtım. Gördüğüm her şey sonuna kadar doğruydu. Zamanla bazı pürüzleri olduğunu gördüm. Ama onlar bile güzel geliyordu bana. Ona her öğünde bir damla yaşamımdan damlatıyordum. Yoğun programım nedeniyle onu besleyemediğim zamanlar oluyordu ama o buna katlanabilir görünüyordu. O da hep beni beklemişti ve benim için her şeye katalanabilirdi.
• Seve seve kabul ettim, böyle bir çuval için her şeye değerdi.

Üç ay

İnsan evrimi çok farklı boyutlarda gerçekleşmiştir. Fiziksel evrimi-endüstriyel evrimi-teknolojik evrimi derken bir noktada çok büyük bir zıplama ile bir anda ulaşılmaz hale gelmiştir. Yıllar yıllar yüzyıllar sürse de yine de “bir anda” hayal gücüyle-zekasıyla-sosyal yetenekleri ile bambaşka bir konuma oturmuştur. Öyle ki grandiyöz sanrıları ile kendini en muhteşem zannedecek duruma gelmiştir. Benim fikrimce de internetin çıkmasıyla insanda “ruh evrimi” meydana gelmiştir. Evrim iyi ya da kötü bir olgu değildir, sadece olan bir şeydir. İyiye gidiş anlamına gelmez. Ruh evrimi de kanımca iyiye gidişe kesinlikle vesile olmamıştır. Bugün gök tarihinde önemli bir günmüş. Hem mavi ay, hem tam ay tutulması hem de süper ayın bir arada görüleceği nadide bir günmüş. Benim aklıma Haruki Murakami’nin dünyalarından birini getirdi. Hayal gücü bence evrimin getirdiği iyi şeylerden biri… Haruki de bunun çok güzel örneklerinden biri. Çok yakınımda da çok güzel bir örneği var ama o başka bir yazının konusu…

Haruki diyorduk, Murakami de J Onun 1Q84 romanındaki 2 ayı getirdi aklıma bu durum… “Aslında” hayatımızdaki her şey değişiyor… Hani yüzyıllar süren evrim aslında “bir anda” her şeyi değiştirdi ve insanlığı kibir tahtına oturttu ya, günümüz siyasetinde coğrafyasında yani hayatımızda her şey değişiyor ve tasavvur edemediğimiz üçüncü bir evrim zıplamasına doğru gidiyoruz. Haruki’nin dünyasında bu değişim ikinci ayın belirmesiyle kendini dışa vurdu. Herkes göremedi belki ama bir belirtisi vardı. Bugün aynı günde aynı gökte yaşanacak olan bu üç ay durumu da yaşadığımız akıl almaz gelişmelerin bir dışa vurumu olsa da, değişeni bir kez de görebilsek, hoş olur muydu? Olmaz mıydı? Bunlar sadece bilim dediğinizi duyar gibi oluyorum… Hayal gücü evrimin getirdiği en güzel şeylerden biri iken varsın saçmalayan ben olayım. J

Cinsiyet

Bir kadın saat 21:30ta sahil yolunda yuruyorsa yollu-travesti veya hayat kadını olmak zorunda değildir. Öyleyse bile onu aşağılama hakkına sahip değilsiniz. Böyle bir talebi olanlar kendini belli eder nasıl her erkeğin yanında durmuyorsaniz onları da rahat bırakın. Kadının da yürümeye kafa dağıtmaya hakkı vardır. Sahilde yürürken bir durumcuye uğrayıp durum söyledim ve insan yerine koydular bu kadın mı erkek mi diye düşünmediler, siz de yapabilirsiniz, çok zor değil! 50 metre önümden yürüyen erkek kadar ben de rahat olabilmeliyim bu hakkı bana bize çok görmeyin olur mu? Kromozomlarin denk gelme şeklini ben secmediysem cinsiyetimi de secmedim ben insanım siz de insan olun!

Üzüntüyü unutmamak

Çok kere izlediğim daha da izleyeceğim ve uzun süre sıkılmayacağım bir animasyon filmi: İnside out.
Bazılarımız daha fazla bazılarımız ise daha az yapsa da kendimizi koruma maskesi altında üzüntüden kaçınmaya geçiştirmeye programlıyız.